بازی درمانی Play Therapy نوعی مشاوره یا روان درمانی است که از بازی برای ارزیابی ، پیشگیری یا درمان چالش های روانی-اجتماعی کودک استفاده می کند. اگرچه بازی درمانی را می توان در مورد بزرگسالان نیز استفاده کرد ، اما بیشتر در کودکان استفاده می شود.در ادامه این مطلب از دپارتمان سلامت روان وب سایت دکتر روان شناس با بازی درمانی بیشتر آشنا خواهید شد.

بازی درمانی برای کودکان

کودکان در بیان احساسات خود عاجزند و بیان هر یک از احساسات مخصوصا احساس ناراحتی، برای آنها سخت است. به همین دلیل بازی درمانی کودک، برای بیان احساسات و رهایی ازاحساسات منفی خیلی موثر می باشد. با استفاده از روش بازی تراپی، کودک موضوعاتی را که باعث ناراحتی کودک می شود به راحتی بیان می کند. به طور مثال صحنه هایی که از آن ناراحت شده است را در بازی خود بازبینی می کند.

نمایش احساسات با اسباب بازی ها در درمان اختلال های روانی خیلی مهم است. آنان احساسات خود را با نمایش های ساختگی به وسیله اسباب بازی ها نشان می دهند و به این ترتیب درمانگر و یا والدین او، به موضوع و یا حسی که کودک را رنج می دهد پی می برند.

بازی تراپی، حتی برای بیماران اوتیسم و آسپرگر که قابل درمان نیستند، قابل استفاده است. برای بهبود عملکرد کودک از روش بازی تراپی استفاده می کنند تا کودک ارتباط برقرار کند و احساس جدا شدن از بقیه به حداقل برسد.

بازی درمانی می تواند به کودکان به صورت زیر کمک کند:

• مسئولیت پذیری در رفتارهای آنها بیشتر شود.
• همدلی و احترام در آنها پرورش یابد.
• اعتماد به نفس در کودک ایجاد می شود تا بتوانند نسبت به توانایی های خود اطمینان بیشتری داشته باشند.
• احساسات را به روشی سالم شناسایی و بیان کند.
• مهارت های بین فردی آنها را بهبود می بخشد.
• مهارت های اجتماعی جدید می آموزد.
• مهارت های بهتر حل مسئله را تمرین می کند.

بازی درمانی از چه طریقی به کودک کمک می کند؟

یکی از اهداف بازی درمانی ایجاد یک موقعیت کلی می باشد که از طریق آن کودک بتواند ترس و تنش های خود را بروز دهد که در حقیقت می گویند کودک خود درونی اش را نشان دهد. طی بازی درمانی بعد از آن که کودک بازی با وسایل را آغاز کرد، درمانگر او به دقت، ریز اعمال و رفتار او را تحت نظر می گیرد و با مشاهده رفتارش در ضمن بازی به نگرانی های او پی می برد و پس از تفسیر و نتیجه گیری از عملکرد های کودک، راه حل هایی مناسب برای مشکلات او ارائه می کند.

در صورتی که کودک تمایلی به بازی کردن نداشته باشد و ساکت بماند، شخص درمانگر، خود ابتدا با اسباب بازی ها شروع به بازی می کند، و سپس از کودک درخواست مشارکت و همکاری در بازی می کند. درمانگر در طول درمان و هنگام کار با کودکان، باید بپذیرد که کودک دلایلی برای هر آنچه که انجام می دهد دارد و مسائل زیادی وجود دارد که ممکن است برای کودک مهم باشد در حالی که قادر نیست آنها را با درمانگر خود در میان بگذارد.

متخصص بازی درمانی چه می کند؟

کارشناسان بازی درمانی، در زمینه‌های متفاوت رشد و وابستگی کودک آموزش های جامعی دیده اند. آن ها یاد گرفته اند که چگونه از بازی به عنوان وسیله ای برای درک کودک و برقراری ارتباط با او در زمینه ی احساسات، افکار و رفتارش استفاده کنند. آن ها نخست با دقت به نگرانی‌های شما در مورد کودک تان و خانواده گوش می سپارند. سپس با مراجعه به تجربه های خود، تنش‌های موجود در خانواده را درمی یابند و آن گاه به کودک کمک می کنند تا به درک درستی از آن ها دست یابد. ممکن است کارشناسان نیاز داشته باشند اطلاعات بیشتری از مدرسه یا دیگر شخصیت‌های بزرگسال پیرامون کودک به دست آورند. توانایی‌ها و نقاط ضعف کودک تان از سوی این کار شناسان ارزیابی می‌شود.
کارشناس بازی‌درمانی به شما خواهد گفت که به کودک تان درباره ی بازی درمانی چه بگویید و چگونه به پرسش های او پاسخ دهید. آن ها ممکن است به شکل انفرادی یا با همکاری مجموعه‌ای از کارشناسان به درمان بپردازند و امکان دارد به شما پیشنهاد کنند برای بخش هایی از روند درمان به کارشناسان دیگری مراجعه کنید. این بخش حتی ممکن است کارشناسی برای پشتیبانی از والدین را نیز شامل شود. گاهی‌، کارشناسان بازی درمانی در اتاق بازی کودک و در حضور او با والدین به گفت و گو می پردازند. بعضی ازکارشناسان بازی درمانی که آموزش‌های ویژه‌ای دریافت کرده‌اند، ممکن است به آموزش والدین بپردازند تا با به کارگیری روش های کودک محور، رابطه ای بهتر با کودک خود برقرار کنند.

بازی درمانی چه مدت به طول می انجامد؟

دوره ی درمانی بعضی از کودکان کوتاه است (به عنوان مثال ۱۲ جلسه). اما در صورتی که مشکلات کودک پیچیده باشد یا مدتی طولانی دچار تنش باشد، به جلسات درمانی بیشتری نیاز خواهد بود. در چنین وضعیتی، بعضی کارشناسان به مدت دو سال یا بیشتر به درمان کودک می‌پردازند. بیشتر جلسات، هفته ای یکبار برگزار می شود و برگزاری منظم آن ها در یک روز ویژه و ساعت و مکان مشخص، در جلب اعتماد کودک بسیار مهم است. جلسات برنامه‌ریزی نشده و نا منظم می تواند پیشرفت درمان کودک را مختل کند.